Drodzy Czytelnicy! Leżymy właśnie pod moskitierą, na materacu w Bélem, licząc na to, że nie dopadnie nas żaden komar (a jest ich tu trochę). Dzisiejszy dzień był bardzo intensywny, zaczęło się od wizyty w kościele Adwentystów Dnia Siódmego, a skończyło na imprezie urodzinowej przyjaciółki naszych hostów. Uwierzcie – tu naprawdę dużo się dzieje, ale tematem naszego dzisiejszego wpisu jest Salvador, w którym spędziliśmy 4 dni mijającego tygodnia.

Od samego początku miasto urzekło nas absolutnie przepiękną architekturą ścisłego centrum. Stare budynki zachowane w bardzo różnym stanie i urokliwe, brukowane uliczki skradły nasze serca. Mieliśmy na tyle szczęścia, że nasz hostel położony był dosłownie rzut kamieniem od tego cudeńka. A kryje ono w sobie sporą część historii Brazylii.

Salvador to pierwsza stolica Brazylii, czym szczyci się niczym Kraków byciem miastem stołecznym i królewskim. Kultura i klimat tego miasta zdominowane są przez wpływy afrykańskie. Będąc bowiem miastem portowym, Salvador był świadkiem targów niewolników, które odbywały się w dzisiejszym historycznym centrum miasta. Główną areną targów był stromy, trójkątny rynek – Pelourinho. Co ciekawe, w tym miejscu kręcono też teledysk do piosenki Michaela Jacksona „They don’t care about us”.

Innym, ważnym punktem na mapie miasta jest powstała w 1930 roku winda, która za 15 gr przewozi wszystkich chętnych i potrzebujących z górnego poziomu, i za razem głównego placu miasta, w okolice portu, który jest położony dużo niżej. Oczywiście widna kursuje w dwie strony 😉 Nie mogliśmy odmówić sobie tej przyjemności i przejechaliśmy się nią dwa razy.

W Salvadorze, jak w wielu miastach Ameryki Południowej, królują kościoły. Jest ich tu ponoć 365, na każdy dzień roku po jednym, acz nie sprawdzaliśmy. Większość przez nas widzianych zrobiła na nas ogromne wrażenie, a barokowy przepych absolutnie nam nie przeszkadzał. Co więcej, radosne śpiewy w tych pięknych wnętrzach tylko przyciągały nas do odwiedzin.

Portugalski z wyglądu charakter miasta łączy się z jego afrykańskim kolorytem. Wszechobecni bębniarze, ubrane w tradycyjne stroje murzynki o obfitych kształtach i będące dominującym elementem sztuki malarzy ulicznych sceny z życia potomków niewolników zdecydowanie nie pozwalają zapomnieć o tym, w jakim miejscu jesteśmy. Nas ta atmosfera zdecydowanie kupiła!

Podsumowując, Salvador to przepiękne miasto, które zapamiętamy z jeszcze jednego powodu. Hostel, w którym się zatrzymaliśmy, nie należał do największych, dzięki czemu panowała w nim prawdziwie rodzinna atmosfera, sprzyjająca nawiązywaniu nowych znajomości. Tych ludzi i spędzonych z nimi chwil nigdy nie zapomnimy.

Czas na nas, jako że już grubo po pierwszej w nocy. Serdecznie pozdrawiamy wszystkich Czytelników, również, a może szczególnie, tych, których osobiście nie znamy, a mimo to zawitali do nas w odwiedziny. Mamy nadzieję, że zostaniecie z nami na dłużej.

Niech niedziela mija Wam leniwie!